"Birbiri ardına uladım hayatlarımı,
içime çektiğim sigaralar misali.
Kimi, ne zaman, nerede, nasıl ayarttım hatırlamıyorum bile.
Geride bıraktığım cesetlere bakmaya cesaretim yok!
Ben ne ara bu hale geldim...
Oysa tanıdığımı sandığım her kadına,
mavi panjurlu bir ev hayal etmiştim.
İçinde saf mutluluk olan.
Gerçek yüzlerini görmeye başlayınca,
yıkıldı bir bir,
evlerin duvarları.
Altında kalmaktansa kaçmayı tercih ettim.
Bir biri ardına uladığım,
her aşk hüsrana uğrattı beni.
Gerçektende gelen gideni aratıyormuş,
yaşayarak öğrendim.
Yaşayarak öğrendiklerim epeyce yıprattı beni,
gökten zembille indi deseler dönüp bakasım yok!
Yalnızlığımla,
arkadaş oldum ben.
Kimsenin gerçek yüzünü görecek kadar,
musammam yok artık.
Aldanmayın siz cesedimin güzelliğine,
kurduğum hayallerin yıkılışının altında kalarak ölmüş bir ruhum,
ben.
__şairşizofren__
(sahibini arayan gölge)