Satır aralarına sızan mürekkebin izinde
Her dokunuş aralığında
Yanıp sönen
Titreyen
Kalp imleciyle
Sana her harfe sevgi sararak uzanmak


Bir cama
Parmak uçlarıyla dokunmak
Sevgiyi hissettirmek
Sevgini hissedebilmek
Kanat çırpan tutsak kelebek
Nereden nereye uçar


Sel olup taşan nehir bulanıklığı
Hüzün
/Koyu kahve/


Tuzlu gölün dibine çöken
Ağır yelkenli gözlerin(m)
Hüzne batık
Hüzünle boğuk


Bu şekil
Görmeye çalışıyorum
Harflerini
Ve üzerilerine düşen gölgeni


Gölgesini yitirmiş anılar gibisin
Harfler mi sen kokar
Gölgen mi
Korkusuzca yazılandan tüten sen kokusunu
Düşlemeye çalışmak delilik mi


Sahi sen nasıl kokar
Yanık bir ezgi türküsü mü
Esintili denizden karalarıma sokulan
Tuz gibi mi


Hasrete renk buldum
Bazen turuncuya koşsa da
Kahverengi
Ya kokusu ne
Kokusuna işleyemedim seni

İnan denedim
Avuçlarıma döküp bütün alfabeyi
Çekerek burnuma
Hiçbir şey gibi bir kokunun
Kesifliğiyle kesiliyor nefesin


Her şey dediğin
Kelime doğuran parçacıklar
Köşelerinden kesildikçe
Döngüselleşen hiçlikmiş


Ve dokunmak
Ekrana düşen
Parmak izi yansımalarımdan ibaret


Dokunmatik ekrandan
Dokunmaksızın seni sevmek


Ellerim sana yitikken
Sana adanmış şiir işçisiyken


El gibi
Herkes gibi daha çok
Sevgiyi seyretmek


Aynı anda
Aynı ekrana bakarak
Bulanık gözleri buluşturmak
Göz pınarlarında
Donup kalan bir çığlıkla
Taşmaksızın dolmak


Bu bir kurak’sama
Duraksamak sana


Saat, sana kaç şimdi
Seni mi vurdu
Beni mi
Sana mı k’açtı
Bana mı


Bu nasıl saatin sana açlığı
Doymaksızın
Seni ç’alıyor



_beyhude