Söz: Peri Feride Özbilge
Müzik Editör: G.B Turhan

Sığındığım bir limandı bakışların,
gözlerinden sürgün edilince
karanlığa ikamet ettim sevgili.
Kalbim bir kaçak göçmen şimdi
duygularının sınırında,
her gece iltica ediyor adını andığım dualara.

Bahardı,
göğsümde tomurcuklanan cümleleri
tek tek don vurdu.
Sensizliğin ayazında kurudu içim;
hatıralarına sarınıp ısıttım kendimi
hatıran, en kalın kabanım oldu.
Ben,bir dağ evi sessizliğinde,sana şiir kurdum;
sen,şehir gürültüsünde beni unuttun.

Kimi zaman
bir portakal çiçeği gibi aniden düşüyorum
hatıralarına.
Kimi zaman
lavanta kokulu bir yalnızlıkta
kendimi buluyorum.
her şey sende başladı,
ama hiçbir şey seninle kalmadı.

Hiçbir takvim tutmuyor artık seni.
Gözlerinde zaman bile
yolunu kaybetmiş bir göçmen gibi..
Kalbim,
kaç kere vize başvurusunda bulundu
aklının kenar mahallelerine
ama her defasında
yer yok” dediler,
sevda kontenjanı doldu dediler.

hüzünlü peri
Peri Feride ÖZBİLGE