Görünene değil, görünmeyene dalmışsan,
Geceyle gündüz bir olur; sevin, uyanıksın.
Kalbinle gerçeği fark edip yollar almışsan,
Zaman kavramı kaybolur; devin, uyanıksın.

Heyhat, dünya dönüyorken yerinde saymışsan,
Yazık sana ki öylece kalmışsın; gafilsin.
Uyuyup da ayıklığı tatmadan doymuşsan,
İlimle yatıp gaflete dalmışsın; gafilsin.

Görmediğin halde gönül vermişsen Kudret’e,
Hem müjdeler olsun hem de kutlu; inanansın.
Yalnız yazıda kalmayıp döktüysen gayrete
Daha da cevap umma; ne mutlu inanansın.

Kalbin duyarken Hakk’a bir perde indirmişsen,
Ne kadar duyarlı olursan ol inkârcısın.
Hele ki gençleri bu hâle inandırmışsan,
Ne anlatırsan anlat; bilfiil inkârcısın.

Zincirlerinden önce nefsini durdurmuşsan,
Nerede olduğunun bir önemi yok; hürsün.
Bir gönülde hürriyetin izini sürmüşsen,
Vazgeçmeyesin ha; yol varsın olsun çok, hürsün.

Kalbin zincirliyse arzularla, tutkularla,
Kendini özgür sanma; sezmesen de esirsin.
Dolmuşsan yerli yersiz zehreden kuşkularla
Güvenin o yittiği yerde, sen de esirsin....