Öyle bir zamanda yaşıyoruz ki,
Doğru ile yalan kan kardeş olmuş
Sıkışmadan Allah akla gelmiyor,
Melek ile şeytan kan kardeş olmuş.

Her haltı yedik de attık şeytana,
Unutulup gitti dostla akraba.
Selam vermez oldu gardaş gardaşa,
Gurur ile kibir kan kardeş olmuş.

Üç kağıtla çeviriyor işini,
Haram ile pişiriyor aşını.
Para için satar öz gardaşını,
Helal ile haram kan kardeş olmuş.

Hocanın yanında Hacı oluyor,
Abdestsiz kalkıp namaz kılıyor.
Sor vallahi, besmeleyi bilmiyor,
Mümin ile münafık kan kardeş olmuş.

Gündüzü farklıdır, gecesi farklı,
Zembereği bozuk, kırılmış çarkı.
Erkeğin kadından kalmadı farkı,
Etek ile pantolon kan kardeş olmuş.

Kimsenin kimseye gücü yetmiyor,
Benim sözüm benden öte gitmiyor.
Doğruyu söylesen düşman oluyor,
Dost ile düşman kan kardeş olmuş.

Kendim çalıp, kendim dinliyorum ben.
Ne kadar sürecek bu bozuk düzen?
İSRAFİL’im, yeter; vardır bir gören...
Şeref ile şerefsiz kan kardeş olmuş.

07.03.2024
İsrafil Bilican