2
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
73
Okunma
Bir gün kor öğlende
Güneşin altında
Kollarımı, bacaklarımı kırdılar
Beni öyle bıraktılar
Kimsesiz ve çıplak bir şekilde uzandım yere
Yere yanıyor, Gök yanıyor, Alem yanıyor
Kolum, bacağım mühim değil de
Kalbim kırıldı, ona yanarım
Akşama kadar görmezden geldiler beni
Dayak atarlarken de kurtarmamışlardı
Babam geldi ilkin, sonra arkadaşlarım
Beni yerden kazıdılar
Bir organımı bıraktım o kavşağa
Babam ağız dolusu küfür etti cümlesine
Kimse gıkını çıkaramadı
Ben de hayret ettim bu kadar yavşaklığa
Gece inmeden uzaklaştık oradan
Yağmur yağdı derimin üstüne
Derim mıcırlarla kaynaştı
Ben hayatın acı yüzüne göğüs gerdim
İşte o zaman hüngür hüngür ağladım
Ben o kahpeliğe karşı dik durdum
Bunu başardım, sonuç ne olursa olsun
Kendimden çok gurur duydum
Ahmet YOLDAŞ İZMİR
10/06/2025
5.0
100% (2)
Cevap Yaz