Sezai Karakoç’un Mona Roza’si vardi
Abdurrahim Karakoç’un Mihribanı
Orhan Veli’nin Nahit hanımi
Benimde Helen’im

Onalti yaşíndaydım gençligimin
En delikanli çağinda
Kavak yellerinin estiği
Esip ,gurledigim gökyüzü gibi

Göztepe’ den trene atlar karşiya
Eminönü’nden Balat’a yürürdüm
Helen’i dört saat evinin önünde bekledim
Ortodoks babası ile geldi

Farketmezdi o kadar bana
Ortodoks ,katolik vesaire
Helen iyi bir insandı
Sevmiştim bir kere

İstanbul’u ,Gülhane’yi gezdim onunla
Sinemalara müzelere gittim
Kilisenin kapısına kadar bile
Girmedim papazla papaz olurum diye

Neyse altı, yedi aylık macera
Birgün İstanbul mu, Konstantin mi dedi
Helen ’den o gün ayrıldım
Önemli değil İstanbul’un en güzeli

Amaçsızca sokaklarda gezdim
Helen göstermişti helenistliğini
Gözyaşı ne de ayrılık sancısı çektim
Zaten aşıkta degildim