Bizde tatlı dilliydik, güneş gibi açardık,
Bir selamda bahar, bir bakışta yâr vardık.
Her köşeden yılan çıkınca sustuk, parçalandık,
Kendi kalbimizde darağacına asıldık.

Elalem dediğin ne? Kim koymuş bu saltanatı?
Virüs gibi sarmış, çalmış insanın hayatı.
Yalancı dostluklar, maskeli bir tiyatro,
Şerefsizlik bayrak olmuş, namus sayılmış altın.

Sokaklar anlattı bana, neymiş gerçek yüzler,
Bir gülüşte hançer var, tokalaşmada gözler.
Dostum sandıklarım pusuda, fırsat bekler,
Bıçak değil, sırttan gelen sessizlikmiş meğer.

Artık ben ben değilim, yandım da külüm sağlam,
Kırılmış her yanım ama dik dururum, ağlamam.
Bu dünya yalana taptıysa, ben inkârda kralım,
Yalnızlık bana dert değil, gölgemle yoldaşım.

Kelimeler isyan şimdi, kurşun gibi akarım,
Dilimde ateş var, yakanı yakarım.
Merhamet yok bu defa, vicdanıma elveda,
Kendimi korumaksa suç, razıyım her cezaya.

Son sözüm net olsun: Kimseye eyvallah yok,
Çürümüş bir düzende temiz kalmak en zor sokak.
Kendimle barıştım artık, sizden değilim çok şükür,
Savaşsa savaş, ama maskeler düşsün bir bir!

@NURAL BEKTAŞLI