2
Yorum
21
Beğeni
0,0
Puan
369
Okunma
kendimi atanmış gibi hissediyordum kalbine
sanki seçimle iş başına gelenden umduğunu bulamamıştı gözlerin
aşk yönetimini feshedip mantığıyla hareket ediyordu beynin
bir çeşit teknotrat hükümetinin başıydım anlayacağın
belli ki ilk seçimde tahtımdan olacaktım
öyle ya da böyle koltuk sahibiydim artık
makam odam
mevkiim
aklınsa emirerim
koltuk sevdam muradına ermişti sonunda
ama aklını çelebilirdi aşk denilen illet
ne yapıp edip sandıksız bir demokrasiye ikna etmeliydim gözlerini
bu yüzden koalisyon kurmalıydım kalbinle
ya da ittifak
onu çelecekle..
tüm benliğine hitap edebilmenin bir yolunu aradım
buldum
tek aday olsam da sandığı kurdum
hem adet yerini bulmuş oldu böylelikle
hem de çare tükenmez dedim demokrasilerde..
Cevap Yaz
