Mor sislerin ardında uyuyan şehir
Taş duvarlara yaslanmış anılar gibi
Süzülüyor zamanın kırık aynasından
Bin yıllık masalların yankısı

Cam kırıkları üstünde dans eden yağmur
Islak kaldırımlarda söylüyor şarkısını
Her damla bir başka hikâye anlatıyor
Unutulmuş şiirlerin mısralarını

Paslanmış zincirler çözülüyor rüzgârda
Demir kapılar açılıyor gizli bahçelere
Sarmaşıklar örüyor gecenin duvarlarını
Yıldızlar düşüyor kırık fenerlerden

Salkım salkım türküler dökülüyor
Yarım kalmış cümlelerin ucundan
Kehribar gözlü kediler süzülüyor
Karanlığın kadife perdelerinden

Kim bilir kaç mevsim geçti
Taş kemerli köprülerin altından
Kaç hayat aktı durdu sessizce
Zaman nehrinin yorgun sularında

Şimdi maviye çalıyor gökyüzü
Kırık bir aynanın keskin ucunda
Son vals başlıyor yeniden
Gölgelerin dans ettiği sahnede

Turgay Kurtuluş