YALVARIRIM GİTME

Çaresizliğini anlatamadım sanma!
Bir veda sonrası kaçamak bakışlarında
söylemek isteyip de söyleyemediğin ne çok şey var!

Gitme der gibi…
Gidersen hayatım eylemsizlik olur,
ruhum soyunur tenimden,
şiirlerim öksüz kalır.
Yüreğime akıttığın aşk zehri,
damla damla yağar gözümden.
Yanındayken bile sızlayan yüreğimi terk etme…
Yalvarırım, gitme!

Gidişinle unuturum tüm zamanları.
Çizilmiş plaklar gibi takılı kalır hayallerim
Vurgunlar yer sessiz çığlıklarım.
Düşerim uçurum kenarından.
Yalvarırım, gitme!

Gitme sabah ezanım,
kıldığım namazım,
dilimde niyazım;
mecusi etme beni,
seven kalplere dinsiz dedirtme.
Yalvarırım, gitme!

Gidersen özlemin büyür.
Ben de özlerim seni;
ağladığımda ıslattığım omuzun,
güldüğümde gülümseyen dudağım,
Baş koyduğum yastık da özler seni.
Yalvarırım, gitme!

Haksız bir gurur uğruna
kutsanmış umutları bırakıp gitme.
Yaşadığımız bu büyük aşkı bir hiçe kurban etme.

Katili olurum sensiz geçen zamanın
ve tarih not düşer tozlu sayfalarına:
“Yaptığı tek eylemdi.” diye
çekti gitti ve katili oldu zamanın.

Suskunluğumu anla.
Yokluğun ölüm gibi bende.
Yalvarırım, gitme.


Efkan ÖTGÜN