0
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
166
Okunma
Zemin katta eski bir demirci dükkanı vardı.
Demir tozuyla kaplı taş duvarlar,
Ocakta yanan kor,
Çekiç sesleriyle yankılanan zaman...
Usta, ağır ama kararlı darbelerle demiri şekillendiriyordu.
Yanında genç bir çırak vardı,
İzliyor, öğreniyor, terliyordu...
Üst katta, pencereyi açtığımda
Bir incir ağacının dalları uzanmıştı içeriye.
Dallar, sanki gövdeden kaçmış da
Ruhun huzur bulduğu kata tırmanmış gibiydi...
Bir elimle pencereye yaslandım,
Diğer elimle inciri kopardım.
Aşağıda çekiç sesi, yukarıda incirin tatlılığı...
Aynı evin iki ayrı nefesi gibiydi...
Erol Kekeç/Dünkü Rüyam bu....13.04.2025/Sancaktepe/İST
5.0
100% (1)