Göz göze geldiğimizde ’’Beni unutma’’ desem de
Unutulup gittim bilinmezlikler içinde
Sonsuz seven bir yürek vardı seni
Kara sevdanın yolunda yürürdük birlikte
Yağmurlar altında sırılsıklam dolaşırdım sevda yolunda
Kelebekler uçuşur, kuşlar gökyüzünde süzülürdü
Güller açardı geçtiğimiz yollarda en mavisinden
Bir türkü tuttururdum aşkın kollarında keyiflisinden
Yedi renkler arasında yol alırken seninle
Unutulmaz anlar yaşardım sıcacık gülüşünle
Ama gün geldi, yıllar eskidi, sonbaharlar hiç gitmedi
Nedense unutuldum sokaklara terk edilmiş çocuklar gibi...

Şimdi kararmış gökyüzü altında kıvranır sensizliğim
Söyle, silindi mi kalbine bıraktığım mavi hatıralar
Hani gecelere bıraktığımız unutulmaz o anılar
Yakılıp külleri atıldı mı Karadeniz’in sularına
Yoksa Fırat’ın öfkesine mi bıraktın yazdığım mektupları
Susuyorum kendime kalbime bıraktığın acılarla
Hıçkırıklarım dalga dalga giderken denizler ötesine
Papatyalar arasında geçen yılları devirir senli düşlerim...

Unutmak kolay mı sandın sen yüreğimn sancısı
Sevda çarşısında aldığım alyansı takarken parmağına
Gözlerindeki o ışıltılar hala gözlerimden gitmez
Ülkü simit sarayında içtiğimiz çayların tadı damağımda
El ele dolaşırken yüreğime bıraktığın gül kokuların
Narin dudaklarından dökülen şiirlerin
Kulaklarımda daha dün gibi heyacanımda çınlar
Ben unutmadım, birlikteydi yaşanmışlıklar
Delice esen rüzgârı, tepemizde uçuşan mavi güvercinleri
Unutmam, unutamam sen beni unutsan da vefasızım..

Zafer Direniş
...