KARANFİL KOKUYOR ANILAR
✑
Yağmurda dinmiyor şehirimde
İçimde bir sokak var
Seninle yürüyemediğim
Bir yolculuk var
seninle daha gitmediğimiz
Gündüzler ve geceler var
Seninle daha geçiremediğim
Aşk sözleri var
Sana daha anlatmadığım,
Biliyor musun senden sonra
Bir çiçeğin boyun bükmesi bile
İncitir oldu beni,
Daha nasıl ifade edebilirim
Bilmiyorum.
Yine karanfil kokuyor anılar.
✑
Bu gün yine sensiz gezdim bu şehri
Simit satan çoçuktan simit aldım
Karton bardakta birde çay
Cam bardağın tadını vermiyor biliyorum.
İçim ısınmadan daha buz gibi oluyor,
Ağzımda çayın buruk tadınıda hissetmiyorum,
Ama olsun diyorum olsun
Sensiz hiç tadım yok benim
Ne yediğim ne içtiğimin tadı var
Senden sonra anılarla yaşamak benimkisi.
Ve yine buram buram karanfil Kokuyor seni hatırlatan anılar.
✑
Oturup kalıyorum ulu orta
Bir duvar kenarına,
Simidimi yerken
Bir yandan çayımı yudumluyorum
Ve yine sen geliyorsun aklıma
Sokak sokak gezdiğim bu şehri
Düşüyor gözlerime
Bir gariplik bir eksiklik var
Neşesi eksik
Cıvıltısı kayıp
Boşalmış sanki sokaklar
Bir sen mi fazlaydın bu şehre
Sesine hasret biçare kaldı yine ömrüm.
Birde anılara sığınmış
Karanfil kokuyor seni hatırlatan
Anılar..

Hatırlatmısın bir şarkı dolanmıştı dilimize.
Gözlerimize bakarak mırıldanırdık
Akşam nasıl olurdu bilmezdik
Ne yürüdüğümüz sokaklar biterdi
Ne yorgunluk olurdu ayaklarımızda
Başladığımız noktada buluşurduk kendimizi,
Zaman yetmezdi bize
Gün seninle kısalır dakikalara inerdi
Martıların çığlıkları bozardı şehrin
Sessizliğini,
Ve hatırlatır gibi bizi
Karanfil kokardı tüm şehir

Biz seninle severdik birbirimizi
Dönüp bakardık ve gülerdik
Biz hep gülecek bir şey bulurduk
Suskunluğumuz bile çok şey anlatırdı.
Karanfil kokardı seni hatırlatan
Anılar ,
Şimdi derin bir iç çekiş düşer gögsüme,
Ağlamaz dediğim gözlerim ağlar,
Bir garip bu şehir sensiz
Bir garibim Sensiz
Bir demet karanfile bütün şehri veririm ,
Kokun refakatçım olacaksa ömrüme


✑ Şiir Cemre yaman
🦋🌺🦋🌺🦋🌺🦋