KALORİFER DONMUŞ

Odalar buz tuttu eserken dışta;
Fırtına dinmiyor, çıkma sokağa.
Kalorifer yorgan örtünmüş başta
Hiçbir şey yanmıyor bakma sokağa.

Buz gibi soğuklar öptükçe teni,
Horon teptirecek coşturdu beni,
Sandalye üstünde görürüm önü
Tekerlek dönmüyor takma sokağa.

Sınanır sabırlar ince yazılır,
Birisi bitince biri bozulur,
Kaç engelli vardır hepsi üzülür
Çareyi anmıyor çekme sokağa.

Önemli sevgiyle iyi niyeti,
Düzelir bu işler varsa empati,
Doldurur iş olsun diye saati
Bir yere konmuyor çökme sokağa.

Çok çaresiz kaldık Allah büyüktür,
Aralık ortası kıştır soğuktur,
Sanki bir komedi güleni yoktur
Sızılar dinmiyor sokma sokağa…

Ressam Halil, ayaz düşürdü derde ,
Aç yoksul evsizler yaşar dışarda,
Kalorifer donmuş, sabır sınırda
Curcuna inmiyor ekme sokağa.

Halil GÜLEL
Düsseldorf / 14.12.2024
(Paran Kadar Konuş)