Hava yağmurlu her damlası içime akıyor,
Buğulanan camlara yüzünü çiziyorum...
Yüzün maviye dönüyor yüreğimin derininde.
Mavi acılar biriktiriyorum kalbimde,
En az yağan yağmur kadar ıslak gözlerim.

Tarifsiz bir şey hissettiğim
Kalbimde başlayıp boğazımda düğümlenen
Burnumu sızlatıp gözlerimden akan
Göz pınarlarımdan süzülen yağmur taneleri adeta.

Bileklerimde kelepçeler dilimde kilit,
Elim kolum bağlı ister kal ister git.
Fırtınalar kopsun gönlümün tan yerinde ya da ayazında...
Yıldırımlar düşsün yanar dağ misali avuçlarıma
Avuçlarım ki bir gün bile değmedi ne saçına ne sakalına...

Nefes alamıyorum, yok oluyorum boğuluyorum
Kendi kendimle savaşıyorum başa çıkamıyorum
Kalbinde örülmüş surlar
içinde kaybolduğum fırtınalar
Kayboldukça beni sana savuran tozlu bulutlar,

Gözlerim nemli boşluğa dalmış düşünceli
Yağmurdan buğulanan camlarda yağmur taneleri
Düşlerimde yalan, dilimde lal, aklımda fikrimde bir kac kelime var savrulan;

Ne kaldı ki fırtınadan geriye kalan...





KELEBEK...