GÜL KALMAMIŞSanma Her şey elde durur, Hayat bazen akar gider. Düşman gelir, tokat vurur, Şimşek gibi çakar gider. Gözlerine yaşlar dolar Bakılmazsa güller solar Sevda çeken saçın yolar, Yeryüzüne bakar gider. Sonbaharda yaprak düşer Kazanlarda yemek pişer Ağlamaktan gözler şişer, Ateş olur yakar gider. Yağmur yağsa ayak kayar Tüccar sözden geri cayar Düşman gelir kelle sayar, Beyne kurşun sıkar gider. Dünya derler kapalı han Katillerde yoktur vicdan Derdin varsa derdine yan, Dört bir yanı yıkar gider. Kurşunum yok atmak için Gül kalmamış satmak için Noksan tartar batmak için, Göçmen kuşlar çeker gider. DOĞANAY’ım bu ne duruş Para etmez şimdi kuruş Böyle midir bir tek vuruş, Fitne tohum eker gider. Kemal DOĞANAY |