ALA GÖZLÜ KUŞ & DERMAN*.*.* El çekip kâdim yurdundan, Sızıyla çiğlenmiş sabahların avuçlarına atma kalbimi. Kızıla doydu bu sokak, Derman. Ateşin yıllanmış közünde tüterken ten, Mavilendiğim gözlerinden yolma beni. .....ben ki kaybedenler durağındayım Göç vaktini çalıyor bezirganın saati.... Adımı dudağına buz etme, Derman Sûretin tayflanırken koynumda, Camlaşan kumları dökme yüreğime ne’ola. Ayrılık belasının çift dilli anahtarı, unutuşun çatal kapısını açmadan; Ak tabirini getir kara yüzüme. Bir gülüş getir yanağında, Lâl döksün gecenin köpüren diline. ...içime kabz çalıyor aynı mevsim... Ya ; "İlk taşı sen at " Ya düşürme lisanından, mücrim gibi... Henüz vâv’ken cismimiz Saflanıp toprağın yüzüne, Feyz alalım, ala gözlü bir kuşun kanadından yine. Ömrümden aldığın yıllar hatrına, Derman Hicret et şu kırık dökük mısraya. Sussun bu veremli ses. Aydınlansın kanlı uykumuz ne’ola.. Hümaşah 🕊️ Kasım ( kar ve yol) |
Bir yüzüne hasret'im, sanki gurbet ilde yitmişken; uğultulu ve ve yad kalabalıkta ismimi çağırmış gibi; öyle bir ürperdim, öyle bir özlemi çöktü ki yanık bağrıma " özlenmeyecek" olanın...
Ne kattınsa şiire, içeride infilâk etti, mağdurluğumdan mağrurum, var ol...