GÜNEŞİ BEKLERKENbir akşamı daha gözlerim de bitirdim, sadece güneş mi, sadece ağrıyan kalp mi, yoruldum artık, günleri bir bir sırtımda taşımaktan, bir bitki çayı gibi kaynamaktan, demlene demlene, kararmaktan, güneşi beklerken, solumda bir can daha intiharın eşiğinde, kim duyar, kim tutar, kimin kimsesi yalnızlığın duvarları, bir örtünün yırtık kenarı, bir gecenin kazan dibi, hülyasız, düş’süz, rüyasız, bir gece daha duvarlar altında… Sibel Karagöz #sibelkaragözşiirleri #sibel_karagoz |