Adın; dillerde tutkulu bir söylencedir.
Diyarlardan diyarlara gidilesi bir yol...
Ölüm; ne garip bir eğlencedir.
Ezberden yaşanmış hayat,
Defterden sorulacak…
Ben yine seni okuyacağım, yine seni ikrar…
Heyhat, seni soracaklar tekrar tekrar…

Suskunluğuma bir anlam biçilecek, bilirim.
Bilirim, dalgınlığıma bir mana verecekler.
Üstünkörü duyguların acımasız cellâtları nereden bilecekler…
Kimim?
Nereye götürür beni bu söz çekimim…

Duvar diplerinde seni beklemişim, cezası ağır…
Dipsiz kuyularda seni inlemişim.
Kulağın duyuyormuş fakat yüreğin sağır.
Suskunluğunu dinlemişim bir sonbahar özleminde.
Güneşi özleyip, öteleri düşlemişim…

Bana seni soracaklar bir bir.
Çözülecek mi dilim?
Coğrafyam şaşkın, çaresiz cebir…
Çözebilecek miyim?

İşte geliyorlar saf saf.
Gözlerinde nur, ellerinde Mushaf…
Tek seni yaşadım.
Tek seni soracaklar…
Ayet ayet göğsüme vurup,
Göğsümü yarıp suçluyu bulup…
Bana tek seni soracaklar!

Atabey TÜRKSOYLU 15.10.2008