ANILARIN SESİAnılar çağırdı sessizce beni Geçmişin karanlık sayfalarından. Salınarak geldi sessiz bir gemi Yardım alıp zaman tayfalarından. Güvertesi ıslak gözyaşlarıyla Dümende bir kaptan, kaşları çatık. Çok üzdüler beni bakışlarıyla Her köşede boynu bükük bir atık. Öyle hüzün dolu, sitemkâr bir ses Lisansız bir dille konuşuyordu. Anlattı derdini almadan nefes Ruhum geçmişiyle tanışıyordu. Biz anılarıyız bir kaç köksüzün Yaşanıp kenara atılmışlarız. Burada hasret var, burada hüzün Ömür mezatında satılmışlarız. İç çekip ayrıldım vedalaşarak Sanki bir parça mı orda bıraktım. Arkama bakmadan kaçtım, koşarak Anıları yine har da bıraktım. Zaman üzerine ağını germiş Gömülmüş maziye tüm mutluluklar İnsan eskiyeni toprağa vermiş Vefâdan bi’haber kalabalıklar... Nuriye Akyol 4/9/2024 Görsel alıntıdır. |
Dümende bir kaptan, kaşları çatık.
Çok üzdüler beni bakışlarıyla
Her köşede boynu bükük bir atık.
Harika bir şiir okudum Nuriye hanım
Sevgiler selamlar