BİR ŞİİR HİKAYESİGönül içlenir de, ağlar kalemim Dökülür dilimden gam taneleri Şiir olur düşer, gözden elemim Dizilir kağıda cam taneleri. Kanatır derinden yaralarımı Akar yüreğimden mürekkep olur. Hatırlatır okul sıralarımı Hayatım bitmeyen bir mektep olur. Bir taşın üstünde görür ağlarım Toprak zerresinde tohum yeşermiş Dolar bulutlarım yağar, çağlarım Mevlâ’m dileyince taşa da vermiş. Ruhum buz tutarken şems’in içinde Dağları kovalar gönül yangınım. Yutarım huzuru bir tek içimde Ben hüzünden yana daha zenginim. Gönlüme gam düşer, uçuşur harfler Tuttuğumu sıra sıra dizerim. Sonunda noktanın olunca zafer Söz dağarcığını toplar, büzerim. Sükut altın derler, çok söz nâfile Hicranî kısa kes, kapat defteri Doğru yöne gitmez bil her kafile Hak yolunda dökmek gerekir teri. Nuriye Akyol 5/9/2024 Görsel alıntıdır. |
Biz de okuduk ve kutladık yürekten, yalansız ve riyasız
Gönlün abat olsun, tüm şiirlerin benzersiz olsun
Şiirle kal, sevgiyle kal, hoşça kal