Yanlış Hedefi Vurmuş Bir KurşunDudaklarımızın kumsalında can çekişirken Zoraki tebessümler Islığını yitirmiş bir rüzgar gibi mutsuz Avazını içine hapsetmiş bir gök gürültüsü gibi kırgınız Hüzün kervanları geçiyor içimizden Herkese Her şeye Kendimize bile dargınız İçimiz kan ağlarken… Yüzümüze taktığımız toz pembe maskelerden Bihaber insanlar Yüzümüzden düşen o bin parça hissizliği görmüyor Dudaklarımızdaki o sessiz çığlığı d u y m u y o r l a r ! Eğreti bir teyel atıp ertelediğimiz umutlarımızı Son kullanma tarihi çoktan geçmiş acılarımızı Anlatsak bile, a n l a m ı y o r l a r! Sepya mutsuzluklara inat… Sen sil yüzünün gergefindeki o gamzeli hüznü Kır kalbini saran paslı zinciri Soluk soluğa… Yeşile biraz daha yeşil, Maviye biraz daha mavi sür Hem, kimse saramaz Yanlış hedefi vurmuş bir kurşunun yarasını Sarsa bile Bilemez acısını Gül hadi Gülünce… Acımadı s a n ı y o r l a r! |
Ne çabuk bitti bu şiir, ne güzel okuyordum çabucak sonuna gelmişim.
Ama şiirlerin boyu kısaldığı bazı zamanlarda da anlamı uzuyor.
Bu da güzel oluyor.
Dolu dolu şiirdi
Şiir kısa olunca yorum da kısa oldu sanki 🙂
Tebrikler Highrock
Huzurlu olsun gece