La ve Atlantik
Bu öykü Salacak sahilde başlar
Düzce’de nefes alır İzmir imbatında Güneş’i selamlar Nedir unutmak ve nereden başlanılır? paralel biçimler geliyor rüyalarıma renkler karışmış nereden başlar unutmak? Newyork Köprüsü’nün son iki yüz metrede eğik kaşları anımsatan denize gömülü ayakları mı dalga sesi mi ya da bir uzayıp bir kısalan ve rengini bir türlü ruhumda tutturamadığım ince bir telin kırığı mı? Nedir unutmak ve nereden başlanılır? La ile başladım bugün Meraklanma La’dan ne piyano ne de ince bir ses istiyorum Kaptan Moncado ile ilk ben gitmiştim o ortaokul heyecanının Disneyland şehrine anımsadın sanırım üç kez kalbim durdu kızım olmaz kipi rüzgara ve yüreğe inat bindirdi beni o trene Yıldızları geçtik bir bir bal mumu müze eşlik etti bir kadran uzaklığı resimlere Kaptan Moncado sinirli ve oldukça iri yarıydı yüzyıla böldük seyir defterini o kaz tüyü divitinden yazadurdu Portekizli Fado söyleyen kıza ben yazadurdum e/la gözlü sana ve sana ait olan ne varsa o’na İskele sancak Atlantik İber Eski Kıta Karadeniz Şile Yordu bu yüz yıl beni çay içmeliyim bir de Apolas Lermi La/dan… |
Çok ama çok güzeldi değerli dostum.... Sevgimle.