2
Yorum
16
Beğeni
5,0
Puan
299
Okunma
Günü gelirse solabilir çiçekler ,
Mevsim hazan olmasa bile …
Her ömürde bir sefer de olsa ağlar gözler
Eğer yitirilmişse umutlar , tükenmişse gönülde sevgiler…
Yıkık virane gönül mutlu olamaz,
Yüzler güler belki ama içeride kanaması durmaz…
Kalp yarası bu öyle hemen kabuk bağlamaz …
Acısı dinmez sızılar kimsenin ruhu duymaz…
Yitirdim ben umutlarımı sensiz günlerde
Yüzümde ki gülüşüm kaldı senli resimlerde
Karanlıklar meskenim oldu, çare aradım meyde kadehte
Mert olanı yedirdin ya kendi elinle namerde
Helal olsun sana ama ,layık değilmişsin bu sevgiye
Kapatmam sırtımdaki yaraları,
Onlar benim mertliğimin alametleridir.
Artık bakamam gözlerine,
Onlar derinliğinde boğulduğum aşkımın denizidir…
Ama el sürdürmem senli anılarıma
Onlar bu dünyada güldüğümün tek delilidir…
03.11.2021 BaRuT
5.0
100% (9)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz