(S)ONSUZSancılı bir yağmur vardı Sokaklarda yürürken Gökyüzü ile aynı kaderi paylaşıyordum Karanlık... Kentin yüzü asık , Kentimin içi öfkeli... Her sokakta sıska bir gülüş Ömür, acınası bir sen ,yine de Yine de sen evimsin... Sığacak bu kente yalnızlığım Haberin olmadan... Arada sensizliğe düşsem, Sessiz olsa içim Seni bilmeden Umursamadan... Akşam üstü diyorum En güzel vaktim benim Öyle güzel bir anda gelsen Sarılsan saklanmadan... Anlatsan anlatsan kendini Dudaklarına baksam usanmadan Bir anda düşsem içine Kavrasan ellerimi Baksam yüzüne Hayat bulsam süt gerdanında Dedim ya düştüm yıkık duvarlarında Sen de düştün bana ... Kafamın içi iyileşmiyor Hayale daldım, sesin gitmiyor Derdim yük oluyor gözlerime (S)onrası,sen iyi mi bunları düşünme! (O)nun yolunu izliyor gözlerim, gidiyor (N)e var , sayarım günleri geceleri ,o ise gelir bir akşam üstü (S)onrası gece, incitme beni bu kör saatlerde (U)yut beni,gitme (Z)aman tutsun beni yanan bir rüyada, sen hâlâ gitme... |