YAŞADIM İŞTE



Hem veli hem deli hay ettim ömrü
Gitti sokaklarda toza karıştı
Kimi gün en doyumsuz sofralarda
Varlığım yoklukta beyle yarıştı
Keçi güttüm
Kızak da kaydım
Havyar mezem olduğu kadar
Gün geldi külden de çörekler yedim
Kime ne
Kaşımak suç mu arada bir göbeğimi?
Kaşıdım işte!


Döveni affettim es geçtim söveni
Çoğu kez kem sözü duymazdan geldim
Okşadım burnumu sokan arıyı
Sivrisineğe acıdım
Kesmedim düştüğüm ağacın dalını
Can dedim ısırgana canım yaksa da
Falakaya yatıran polisi
İşkence eden görevliyi
Ceza kesen hakimi
Korktuğum karanlığı üşüdüğüm soğuğu
Afettim
Kime ne
Barışmak suç mu cümlesiyle gönlümde
Barıştım işte!



Hayal kırıklığı hasret gömleği
Her zaman çok sevdim bir yürekte konaklamayı
Kuş yuvasınca gizemliydi yar yüreği
Bir eli tutmayı
Yürümeyi sahil boyu
Yıldızlara hiç güvenmedim mesela
Her akşam değişiyordu yerleri
Hiçbir terk edilişe kötü diyemem
Her gidenin olurdu mutlaka gelenleri
Ben sadece sevdim
Kime ne
Taşımak suç mu yüreğimde sevgiyi
Taşıdım işte!


Varsın ne köyüm ne kasabam olsun
Balta değildim ki sap olsam
Böyle bir isteğim de olmadı hayattan zaten
Bir idealim vardı
Sevgi güçtür demiştim
İnanmıştım sevginin gücüne
Hiç dünyalık kaygım olmadı mesela
Olmamış mıdır hatalarım?
Yığınla ve binlerce kere belki
Ders aldığımda söylenemez hatalarımdan
Ama ben
Hiç pişman olmadım yaşadıklarımdan
Söyledikleri gibi
Biraz başkalarının oldum
Biraz da halkın
İnandığım gibi yaşadım hayatı anlayacağınız
Kime ne
Yaşamak suç mu kendimce, yüreğimce felsefemi
Ülkümü
Yaşadım işte!



toynak