YAŞADIM İŞTEŞiirin hikayesini görmek için tıklayın 65 Yılın Özeti Hüzünlü bir doğum günü şiiri YAŞADIM İŞTE Hem veli hem deli hay ettim ömrü Gitti sokaklarda toza karıştı Kimi gün en doyumsuz sofralarda Varlığım yoklukta beyle yarıştı Keçi güttüm Kızak da kaydım Havyar mezem olduğu kadar Gün geldi külden de çörekler yedim Kime ne Kaşımak suç mu arada bir göbeğimi? Kaşıdım işte! Döveni affettim es geçtim söveni Çoğu kez kem sözü duymazdan geldim Okşadım burnumu sokan arıyı Sivrisineğe acıdım Kesmedim düştüğüm ağacın dalını Can dedim ısırgana canım yaksa da Falakaya yatıran polisi İşkence eden görevliyi Ceza kesen hakimi Korktuğum karanlığı üşüdüğüm soğuğu Afettim Kime ne Barışmak suç mu cümlesiyle gönlümde Barıştım işte! Hayal kırıklığı hasret gömleği Her zaman çok sevdim bir yürekte konaklamayı Kuş yuvasınca gizemliydi yar yüreği Bir eli tutmayı Yürümeyi sahil boyu Yıldızlara hiç güvenmedim mesela Her akşam değişiyordu yerleri Hiçbir terk edilişe kötü diyemem Her gidenin olurdu mutlaka gelenleri Ben sadece sevdim Kime ne Taşımak suç mu yüreğimde sevgiyi Taşıdım işte! Varsın ne köyüm ne kasabam olsun Balta değildim ki sap olsam Böyle bir isteğim de olmadı hayattan zaten Bir idealim vardı Sevgi güçtür demiştim İnanmıştım sevginin gücüne Hiç dünyalık kaygım olmadı mesela Olmamış mıdır hatalarım? Yığınla ve binlerce kere belki Ders aldığımda söylenemez hatalarımdan Ama ben Hiç pişman olmadım yaşadıklarımdan Söyledikleri gibi Biraz başkalarının oldum Biraz da halkın İnandığım gibi yaşadım hayatı anlayacağınız Kime ne Yaşamak suç mu kendimce, yüreğimce felsefemi Ülkümü Yaşadım işte! toynak |