Ne gemiler yaktım ben, senin hiç haberin yok
Koskocaman bir ömrü boşuna harcamışsın
Karanlık hep yolların tek kutlu seherin yok
Koskocaman bir ömrü boşuna harcamışsın

İki yürek arası gizin belli değilse
Yürüdüğün yollarda izin belli değilse
Sevmek imkansızlaşır sözün belli değilse
Koskocaman bir ömrü boşuna harcamışsın

Her gönlün vardır derler sevdiği bir efendi
Bazen de neden olur şaşırır en çok kendi
Eğer ki diyor isen senli yollar dikendi
Koskocaman bir ömrü boşuna harcamışsın

Elinde kalanlara kocaman hiç diyorsan
Tertemiz duygulara doğuştan piç diyorsan!
Aşkın şerbeti zehir, sorgusuz iç diyorsan,
Koskocaman bir ömrü boşuna harcamışsın

Ellerim bomboş kalır döne döne durursan
Sana dost diyenleri ilk önce sen vurursan
Yorgun bir yolcu gibi yerinde oturursan
Koskocaman bir ömrü boşuna harcamışsın

Seni bulamayınca gözleri dolan yoksa
Hüznüne eşlik edip birlikte solan yoksa
Verdiğin emeklerden elinde kalan yoksa
Koskocaman bir ömrü boşuna harcamışsın

Yaşamın girdabında hızla geçerken zaman
Bir an önce bulmalı sığınası bir liman
Yer etmişse diline sonu gelmez bir aman
Koskocaman bir ömrü boşuna harcamışsın

Dost dostun sırdaşıdır direniş burdan başlar
Olumsuzluk halinde çatılır cümle kaşlar
Dosteli sinesine değmiyor ise yaşlar
Koskocaman bir ömrü boşuna harcamışsın