Kullar arasından bir kulu sevdim, kulun gibi....
Gözlerimin üstüne perdeler çektim; sürgün gibi.
Yüreğim buna da dayanır dedim;sevdim ilk gibi.
Her dokunduğumda elim yandı, her bakmamda canımı aldı.

duvarlar bilir gerçekleri, dili olsa konuşur.
yakama yapışır ayrılık, elden ne gelir.
geceler yalan söylemez,bu ayrılık.
inandım sensizliğe...

bulutlardı, gözyaşlarımı silen.
yangındı, her gece yorganım olan
yalanlardı, belki de ayakta tutan
ben sana inanmadım.

ne sevdalar gördüm sevinçten uçuran.
ne sevdalar gördüm uçurumdan attıran.
bir kendimi göremedim, bilemedim...
senide gördüm de inanamadım varlığına.

hangi yollar sana getirir, dedim.
hangi kapılar sana açılır, merak ettim.
sonunda sensizliğe de alıştım.
artık ne yollarım var sana gelecek,
nede sana açılacak kapılarım.

ömür bu, ağır ağır çekilecek.
dert bu, zamanla dinecek.
biliyorum allah bir gün görecek.
ne yerde ne gökte artık seni aramıyorum...
bilki sana inanmıyorum.

dertlerimi kazana koydum kaynattım,
sana olan öfkemi yok edemiyorum...