Bir şiir yazmış balık karşı cinsine yüzerken!
Bir şiir yazmış ağaç, doğaya yaprak açarken!
Bir şiir yazmış kuşlar, gökyüzüne, kanat çırparken!
Bir şiir yazmış, bülbül güle!
Gül ise gövdesine!
Bir çok şiir yazmış insan sevdiğine! Sayfalar dolu kağıda!
Üzerine, coşkusunu, kokusunu, umudunu!
Sevincini tek başına yaşamış duygularını!
Oda, yetmemiş!
Yada cevap alamamış!
Ağaçların gövdesine!
İsimlerinin baş harflerini kazımış!
Hızını alamamiş!
Duvarlara arabeks sözler yazmış!
Oda yetmemiş, arabasının arkasına!
İsyanlarını yazmış!
Yine cevap alamamış!
İnsan o, zaman ya kendini sevdirememiş!
Yada aşkına inandıramamış!
O zaman insan, davranışları ile eksikti!
Duyguları ve yazdığı dizeleri inandırıcı degildi!
Karşılık alamayınca!
Hırçınlaştı!
Kendisi...
O, geçmişte güzel anları içinde yaşarken!
Iyice hırçınlaşır!
Karşılıksız kalan bu sevdası karşısında!
Öfke krizine girdi!
Kızdı, bağırdı!
Kendine hakim olamadı, şiddet uyguladı!
Kendi öfkesine yenildi!
Sevgisine ve sevdiğinin yaşamına son verdi!
Dinçer Dayı