YalnızlıkŞehrin sessizlik korosu yükselirken Yalnızlığın bayrağı dalgalanıyor güvertemde Erbainde üstünde kuş olmayan Karla kaplı bir ağaç dalı gibi Kurumuş portakalın kabuğu gibi Sımsıkı sarıyor etrafımı yalnızlık Yerleşiyor göğsüme Kapı zilim paslandı çalınmamaktan Uzaklara titreyerek bakıyorum pencerelerden Gecenin karanlık peçesinde Sabrımın prangaları çözülünce birden Gökyüzü bir çığ gibi üzerime düşüyor Kalbime bir hançer saplanıyor Gözyaşlarım parlıyor Kayboluyorum düşünceler girdabında Acımasız yalnızlığımın ortasında Öfkem köpürüp oda duvarlarına vururken Akşamlar her gün üzerime çökmekte Ve derin bir hendek İçine düşmem için beni beklemekte Karamsarlığım kanatlanıp uçmakta uzaklara Anladım Yalnızlık özgürlük vermedi bana Yüksek dağların havasını getirmedi solumam için Hadi gel hapsedildiğim viraneye Terk edildiğim köşede Ruhum çırpınırken Yalnızlığımı yıka Seğmenoğlu Şiirimi güne seçen Seçki’ye, şiirime yorum ve beğeni bırakan Değerli Şair Dostlarıma yürekten teşekkür ediyor, saygılarımı sunuyorum. |
Saygın kalem arkadaşım ve sevgili kardeşim: Osman Akçay
Yalnızlık, günün şiiri olmayı hakkıyla hakkeden güzel bir şiir olmuş. Anlamlı ve vurgulu. Beğenerek ve sanatınıza saygı duyarak ilgiyle okudum. Emeğiniz antolojime ekleyerek ve tam puanımla selamlıyorum. Şiir, sanat ve edebiyat yolunuz açık, aydınlık ve engelsiz olsun. Tebrik eder başarılar dilerim.
Sevgi ve saygılarımla efendim... Dr. İrfan Yılmaz, İzmir.