Tükenmişti umudum, aşktan yana kırgındım
Bırakın eli günü, kendime de dargındım
Sigaradan son bir kez çekiyorken içime
Gönlümdeki yırtıklar dönüştü toz biçime


Dert dolmuştu göklere, fazla geldi dünyaya
Ağır yükün altında yürüdüm yaya yaya
Derdim daha baskındı, dünya umrumda mıydı
Sorduğum sorularda yanıt sorumda mıydı

Mutluluk olmayınca tesellisi de saklı
Çıkış yolu bulamaz sarhoş kafanın aklı
İçim içimi yedi, soruma cevap olsan
Büklüm büklüm belimle ömrümce bende kalsan

Çok ağlayan gülecek diyorlar bu dünyada
Kışın sonu baharmış cemre gelir son ayda
Acıdan müjde doğar kan süzülen gözümde
Sevinç hüzne galiptir gülümseyen yüzümde

Çünkü yırtık heybemin pırtısını topladım
Baktım ki ne göreyim sevincimden hopladım
Kalbime saçan ışık yüzüm sana dönderdi
’’Allah’’ Dedim nazlı yar, seni bana gönderdi




Müjgan Akyüz Dündar