SÖZ YIKTI BENİÇok güçlü sanırdım ben kendimi ah ! Cahilce söylenen söz yıktı beni Konuşsam ayrı dert sussam da günah Haince bakan o göz yıktı beni Gençliğimde aldım onca yarayı Görmedim ne köşkü ne de sarayı Çıkardım alları giydim karayı Yokuşu geçtim de düz yıktı beni Gurbet ellerinde il il dolaştım Çeke çeke gayrı derde alıştım Yaram birdi şimdi bine ulaştım Doksan dokuz değil yüz yıktı beni Kaderim böyleymiş gülemedim ben Akan göz yaşımı silemedim ben Zaman çabuk geçti bilemedim ben Sekteye uğradım hız yıktı beni Dost bildiğim herkes bir bir dağıldı Deli gönlüm zalim yâre eğildi Beni yıkan ne (ah!) nede oğuldu Yaralı bir küçük kız yıktı beni |