Hayır Çarşısında yetimin yüzü,
Gül desende bile gülmez gardaşım.
Hep yollarda kaldı garibin gözü,
Gel desende bile gelmez gardaşım.

Karaşeyh Köyü’nde açmıyor güller
Fındıklı Dağı’nda ötmez bülbüller
Durmadan konuşur o tatlı diller,
Dil desende bile dilmez gardaşım.

Yüksekten uçuyor havada kuşlar
Herkes kalbindeki Şeytanı taşlar
Bir masal bitmeden diğeri başlar,
Bil desemde bile bilmez gardaşım.

Uzun olur dere boyu kavaklar
Dallarından düşer kuru yapraklar
Yağmurlara doymaz kara topraklar,
Sal desemde bile salmaz gardaşım.

Allah bırakmasın birgün arada
Ne ekersen biter derler karada
Düğün günü gelmiş sazlar sırada,
Çal desemde bile çalmaz gardaşım.

DOĞANAY’ım garip gönlüm uçuyor
Dağda kurdu gören uzak kaçıyor
Sanırsın gönlümde çiçek açıyor,
Kal desemde bile kalmaz gardaşım.

Kemal DOĞANAY