Sorma, dostum.
Sorma!
Gövdesi çürük, asırlık çınar gibi hissediyorum kendimi ben.
Hala, yaşamaya çalışan
Şu yalan Dünyam’ da, ne bulduysam öylesine
Zavk almadan hayattan.

Çürük bir gövdem var, aklım ise hala başımda
Direniyorum.
Yaprak açmışım, dal budak vermeye çalışmışım.
Tutunmuşum toprağa,
Tutunmuşum, hala hayat yolunda
Yaşıyorum.
Zevk almadan hayattan.

Yorgunum, dostlar yorgun
Bakmayın siz benim, dal budak sardığıma yapraklar açtığıma
Bir şey olmaz oldu, artık bu bedenden.
Sadece direnen birisiyim yaşlı halim ile hayata
Zevk almadan hayattan.

Gölgem bile, yetmez oldu kimseye
İçim kovuk, bölük pörçük olmuş benim her yerim.
Öylesine yaşıyorum, öylesine
Görünüşüm başka, içim başka yaşıyorum şu hayatta
Direnerek,
Her nefesimde bir başka, acı çekerek
Zevk almadan hayattan.


Ben bir çınar ağacıyım.
Ahir zaman görmüş, gölgemde oturanları görmüş biriyim.
Dal vermişim, hayat vermişim
El vermişim, gelmişim ben bu günlere
Hala yaşıyorum.
Zevk almadan hayattan.



01 Aralık 2022
Ahmet Yüksel Şanlı er