Her gece gördüğün hep aynı rüya
Avrupa’ya alıyorlarmış güya.

Bu nasıl rüyadır hayır mı şer mi?
Gökten yağan umut bize düşer mi?

Damla damla umut, oluk oluk kan
Kim sana altın tasta zehir sunan?

Farkında mısın ak ile karanın
Esiri olmuş gibisin paranın.

Parayla mı kuruldu sanki vatan
Vatanın bedelidir yerde yatan.

Sardı bir Avrupa treni telaşı
Unutturdu bize ekmeği aşı.

Görülmedi böyle büyük bir yalan
Sanki tren kaçtı sade biziz kalan.

Tren kaçarsa uyamazmışız çağa
Sıtma tutmuş gibi çığlık çığlığa

Feryatları kulağımda çın çın ses
Sandım Sûra üfürüldü son nefes.

Hala anlamadın almayacaklar
Sakal da kessen inanmayacaklar.

Sen değil misin haçlıyı durduran,
İstanbul’u alıp Türkle dolduran?

Kıbrıs’ı da aldın kestin kolunu
Nasıl unutur Avrupalı bunu?

İntikam için pusu kurmuş bekler
Köşe başında kudurmuş köpekler.

Bak ta gör bu kadar kör olamazsın
Ölsen de vebalden kurtulamazsın.