Sayenizde bizlerin de üstüne yağmur yağdırdınız değerli dost.
Çocuklarımızın beyazı, siyahı, müslümanı yahüdisi olmadığını vurgulayan bir şiirdi. Yeterki onların geleceğini karartmayan, sevmeyi bilmeyen yüreklerden uzak olsunlar diyorum ve hüzne boğan duyarlı yürek sesinizi gönülden kutluyorum dosteli. Her daim sonsuz saygı ve selamlarımla...

Benim çok sevgi dolu bir babam vardı, yüreği kocaman bir yiğide sahiptim ama ona asla ulaşamadım, hiç sarılamadım, hiç öpemedim, üzüntülerimi sevinçlerimi paylaşamadım. Kalp hastasıydı o bilge yiğit. Üzerimize titreyen ama hastaneden eve çok gelemeyen bir babaydı. Diğer çocuklara imrenerek geçti yıllarımız . Biz güzel kahramanımızı erken uğurladık o hep bilgeliği ile yolumuza yol oldu ama kendi hiç olmadı yanımızda. Ben anamın ilk göz ağrısı güçlü olmak güçlü büyümek zorundaydım ve öyle bırakıldım. O yüzden dışarıya karşı hep güçlü, her zorluğa göğüs gerebilen bi kadın oldum. İçinde ise salıncağında sallanan küçük bir kız çocuğu olarak kaldım.. Çocukluk dönemi çok önemli, çocuklarınızı sevgiyle büyütün lütfen ve bırakın doya doya sarılsınlar sizlere..

Fiziksel yaralarımın iz bırakması sıkıntı değil hatta çok severim, çocukluğumu hatırlatır ve çocukluğumu doya doya yaşadığımı ama ruhun yaraları baya büyük sıkıntı ki çocukken ruhun yaralanması çok acı verici bir durum. Büyüdüğünde iyileşmiyorlar maalesef.

Bundandır hep hüzünlü peri oluşum.

Yüreğimde göçmen kuşlar uçuyor ustam . Şiiriniz öyle yaraladı yüreğimi.

Emeğinize yüreğinize sağlık ömrünüz varolsun muhteşem olmuş.
Şiir yolunda nicelerine sağlıkla mutlulukla huzurla iyilikle güzellikle.

Ülkemin güzel gülleri hiç solmasın ustam.

En kalbi saygımla efendim. Huzur yağsın yüreğinize yuvanıza yurdumuza ve nefes aldığınız diyarlara..

Şiir ve dostlukla..

// Çocukken güneş olmak isterdim.
Sonra düşündüm ki, en iyisi
Çocuk olmak.
Çünkü, güneşten sıcaktı kalbim.
Büyüdüm derken,
Yaşam, denen ayazda üşüdüm
Soğudu, buza döndü kalbim
Ne güneş olabildim
Ne çocuk kalabildim.
YAŞAR KEMAL//

Ezilen çocuk yüreğe yaşanmışlıklar ağır geliyorsa, kırılmış kalbin parçaları
batar, can yakar. Bu acı eski bir tanıdıktır, birileri birilerinin günahını çekmek
zorunda kalmasa, daha güzel olurdu dünya.! Ne acı verir değil mi, boyun eğmek acılara ve çocuğunu kaybeden bir anne, baba için her gün ilk gündür.
Ne kadar derin ve zor sorular ile oldukça anlamlı ve dokunaklı serbest şiir
acının, göz yaşlarının, korkunun, susmanın büyüklüğünü ihbar ediyor.
Hüzün düşmüş yürek sızısından derinliğine gizlenmiş kalemden şiirine.
Her iki şiir yüreğin emeği, yüreği sağ olsun, var olun hep. Tebrikler.
Saygıyla.