unutmak için bu yalnızlık;
annemin kokusunu,
sütünün tadını,
ve masum kalan yanında,
utangaç çocukluğu..

unutmak için bu yalnızlık,
büyürken mavi dünyada
tadına varmak gecenin,
anlamsız kalmak bilmeden,
bedeline hazır olduğunda,
şuursuzca sevmenin..


unutmak için bu yalnızlık,
gelip geçen insanları,
göçüp giden şehirleri,
ve yanan ruhlarında;
kirli yaşantıları,
var olduğunu saydığın kalabalığın,
bir komşu ziyaretinde,
dem vuran muhabbeti,
hiç kimseydi,
ne o kalabalık,
ne de bu şehirden
bir yudum fazlası..


unutmak için bu yalnızlık,
yüreğin attığını anlatmak mesela,
öylesi bir nefes almak değil;
aşk diyorlar bazen ,
bazen hüzün, bazen özlem,
unutmak için;
yalnızlık lazım biraz,
biraz sen, az da olsa ben,
en fazla gece olmalı;
karanlık düzlüklerin,
eşsiz sessizliğinde,
uzanmalıyız koynuna yalnızlığın;
bir sabah yeniden hatırlamak için,
belki nefes nefese ölürüz;
bizi unuta bilmek için..



sana benzeyen aynalar vardı,
sis çöken yansımaların
gözlerini anımsatmasında..



düşlerimin "" KADAVRASI ...


kArAn