İKİ DOST GÖRDÜMŞiirin hikayesini görmek için tıklayın 2021 yılının son gününde, gök yüzü pırıl pırıl, bulutlar mas mavi, bahardan kalma bir gün gibiydi dışarısı.
Öğlen saat 13.00 sularında bina içi yürüyüşümü tamamlamış, odamda hem dinleniyor, hem Tv. izliyordum. Kat görevlisi geldi dışarıda ziyaretçilerim olduğunu söyledi. Dışarıya, ana giriş kapısına yöneldim, kaldığım blokun kapısından dışarıya çıkar çıkmaz gelen ziyaretçi dostlarımın Emlek yöremizin Şarkışla, Hardal köyünden değerli ağabeyim Mürsel Koçtürk ile oğlu, sevgili kardeşim, dostum Mesut Koçtürk olduğunu anladım. Gülen gözlerimle yanlarına kadar yürüdüm, gönülden verdiğimiz karşılıklı selamlardan sonra muhabbetimize başladık;
Fırtınayla geçen yılın son günü
Gönlüm kapısında iki dost gördüm Felek tüketirken garip ömrümü Gönlüm kapısında iki dost gördüm.. Yedi yıldır kaderimle boğuştum Felek acımasız, toruna düştüm Eskiden çiğ idim, derdimle piştim gönlüm kapısında iki dost gördüm.. Mürsel abim gençliğime götürdü Mesut canım hediyemi getirdi Tohumunu ekti sevgi yetirdi Gönlüm kapısında iki dost gördüm.. Ağınan, karaynan geçerken günüm Gül dalında öten dertli bülbülüm Bir aşkın peşinde savruldu ömrüm Gönlüm kapısında iki dost gördüm.. Dış kapıdan dost selamı verdiler Umutlanıp gözleriyle güldüler Can Hasan, yarama merhem sürdüler Gönlüm kapısında iki dost gördüm.. Hasan Erkılıç Ankara SHE, 31 Aralık’ 2021 |