(Fasl-ı Muhabbet şiiri)

Çocuktuk evimizden kazandırdın okula
Nasıl bağlandık sana büyük sır öğretmenim.
Sevdik seni günbegün nasip olmaz her kula
Gönül kapım açıldı buyur gir öğretmenim.

Anne baba bir de siz hayatı öğrettiniz
Size reklam gerekmez gönülde şöhrettiniz
Yaz tatilinde bile bizlere hasrettiniz
Verilen o sevgiler yadigâr öğretmenim.

Her meslek kutsal tabii hocalık ayrı yerde
Şefkatli yaklaşımlar ilaç olmuştu derde
Yanımızdaydınız hep sevinçte ve kederde
Peygamberlik mesleği aşikâr öğretmenim.

Her ‘Yirmi Dört Kasım’da hatırlar millet sizi
Çünkü alıp hayata kazandırdınız bizi
Hatıra ve şiirler yazılır dizi dizi
Okulda geçen günler iftihar öğretmenim.

Hekim tetkikler ile hastalıkları görür
Demir ustası metal eşyaya şekil verir
Öğretmen öğretirken ahlâk edep gösterir
Karakter gelişirken bir mimar öğretmenim.

Bir harfi öğretene köle olunur denmiş
Harf, hece, kelimeyle gör cehaleti yenmiş
İlk emir ‘Oku’daysa ilmin sırrı gizlenmiş
İlim Çin’de de olsa almak var öğretmenim.

Hayatta çok zamanlar hayaliniz önümde
Hüzünde hatırlarım hem sevinçli günümde
Sanki yanı başımda bugün ve de dünümde
Sizleri unutmak mı? Çook, çok zor öğretmenim.

En ücra köyde bile sevip emek verdiniz
Mahrumiyet içinde zora göğüs gerdiniz
Zorluklar kolay oldu çünkü bir rehberdiniz
Beklemedin o zaman, teşekkür öğretmenim.

Nicelerin can verdi terör kurşunu ile
Dinlerken dayanılmaz görenler gelse dile
Görev aşkı böyledir ölümü bile bile
Şehitlerin her biri bir çınar öğretmenim.

Diliyorum Allah’tan ömrünüz uzun olsun
Hak eden gönlünüze mutluluk huzur dolsun
Bütün öğrencilerin takibinde ki yolsun
Behlül de yanılırsa hesap sor öğretmenim.

21.11.2021