Zariftir kadın dediğin,
Oturuşunda, kalkışında,
Ağzından çıkan kelam da,
O incecik narin ses tonunda..
Gizlidir tüm güzelliği..

Kirpiğinden, kaşına
Göz süzüşünden,
Bakışlarına, yansıyan
Sadeliktir..
Gülümsediğinde yüzünde
Güller açar gülünce..
Gülbenzinde bezenen,
Asalettir..

Ellerinin hareketleri kibardır,
Şefkatlidir,
Bazen bir anne eli,
Bazen ufak bir kız çocuğudur,
Dokunduğunda..
Aşkla dokunursa sevdiğine,
O eller devadır sevdiği adama..

Adımları vardır ki kadının,
Parmak uçlarında yürür..
Ayağına giydiği zaman,
Topuklu ayakkabılarını..
Marifet ve meziyetir
Incecik topukların üstünde
Hayatta, dengede kalmak..
Kaç kadın başarabilir bunu,
Önüne sürülen onca çakıl taşı..
Yine de çoğu kadın,
Azimle yürür,
O topuklu ayakkabıların üstünde..
Yılmadan, usanmadan..

Şiir: Gönül Cesli
23.05.2021