Sessizliğin sesini dinleyen bir haldeyim
Zihnim karma karışık kulaklarım çınlıyor
Duyduğunu yaz diyen bir garip vebaldeyim
Yüreğim avaz avaz vicdanımı mimliyor

Gazze’den gelen rüzgar sarıyor dört yanımı
Çocukların feryadı donduruyor kanımı
Umutsuz çaresizlik acıtıyor canımı
Dilde doğum sancısı hecelerim inliyor

Dünya neden sessiz ki diyerek şaşıyorum
Serin serin düşünüp kalbimden üşüyorum
Seller gibi akarak kabımdan taşıyorum
Taşkındaki heceler dizeleri demliyor

Gazze semalarından bulutlar kan taşıyor
Dökülen her damla kan yüreğimi deşiyor
İhsandan noksan insan duyarsızca yaşıyor
İnsanlık sırılsıklam kan gölünde çimliyor

Kimsesizler kimsesi görüyor biliyorum
Daha da beterinden koruyor biliyorum
Er ya da geç hesabın soruyor biliyorum
Yaratana inancım kemliğimi gemliyor...

Bülent ARKAN