HER YER SENSİZ
Kıraç bir toprağı andıran
Kocaman bir dolunay gökyüzünde Vurur manasızlaşan yüzlere Solgun ışığı; Dalıp giderim gece karanlığı gözlerine Kalabalık yalnızlığımda Bir çoçuk gibi içimi çekerek ağladım Gün batımında; Akşam denizine bakarak düşler kurduk Hayat üstümüze geldikçe Sığınacak yer aradık Fırtınalı ruhumuzda Dindiremedik rüzgarımızı Kurtulup hüzünlerden Beceremedik gülümsemeyi Korkuyorum, Maziye dalıp seninle karşılaşmaktan Ya çelersen aklimı Yağmaya hazır Yağmur bulutlarını saklar gözlerim Kuruladım, elimin tersiyle Süzülen gözyaşlarımı Uğradım her zaman olduğu gibi Köşe başlarına sinmiş hatıraları Yokladım yine sensiz Mehmet Can 11.07.2018 Çanakkale |
Güzel bir şiirdi, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı içtenlikle KUTLUYORUM...