İsyanımı kestim gömdüm suslara
Ardından divane yorgun bıraktın
Yenilmedim ama esrik uslara
Başımı eğdirdin durgun bıraktın

Yüreğime düşmüş güzün ayazı
Dertliyse bir gönül karadır yazı
Kirpiğimde yaşlar saçta beyazı
Sevda değil bana vurgun bıraktın

Mazimden kalanlar günle çatışır
Öfkem mermi gibi nasıl yatışır
Kundaklanır gece yürek tutuşur
Ateşlere attın sürgün bıraktın

Hatalı doğmuşum taş olmalıydım
Gözlerinden sızıp yaş olmalıydım
Harami gönlüne baş olmalıydım
Beni bu hayata kırgın bıraktın

Son gülüşümü ben sona bıraktım
Gülmeyecektim hiç, zaten ıraktım
Çile dünyasında belki duraktım
Bir görümlük düşe dargın bıraktın

Gönül dostlarımdan

Asîlıp dalımdan sendin ya kıran
Yaramı bir günde olmadın saran
Bu hayat yolunda sendin ya yoran
Yorgundum dahada yorgun bıraktın. ..Aşkar Üstadıma teşekkür ederim

Sevdanın delisi esen yelinde
Baharla açardın hazan gülünde
Savurdun yaprağı ince dalında
Dünden bu günlere yorgun bıraktın. ..Ahmet kara abime teşekür ederim


Çok çileler çektim gül yüzüm soldu
Heybemin içinde çileler doldu
Saçlarım bembeyaz bana ne oldu
Hasretim kucakta Sargın bıraktın..
Vahap ünsal.. üstadıma teşekkür ederim


Sevdaya odaklı gözlerimdin sen
Tepeden tırnağa özlerimdin sen
Alev alev yakan közlerimdin sen
Yalnızlığa sürdün yılgın bıraktın.. kardelen.1şaireme teşekkür ederim