Tepeden tırnağa hüzün bırakırken gece tutunuyorum uçuk bir göz yaşına. Çiçek açarken çocuk gözlerim uçuruma yerleştiriyorum sevdamı acının son durağına Mecazlar sedyesinde tavan arası gibi uğuldasa da tekliğin sesi. Upuzun bekleyişlerin seccadesinde emzireceğim ölümü uykusuzluğun kucağında. Uzun bir kışı başlatırken sesin gölgene uzanacağım serinledikçe toprak ana. Karlı dallara yürürken karanlık Üzerine yemin kırdığım sonbaharda..!
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
YEMİN şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
YEMİN şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Ferda'cım kış mevsimlerin en güzeli dersem yanlış anlaşılmasın , insanın bir ağaç gibi kabuklanıp gövdesine çekildiği yani aslında insanın kendi özüne döndüğü mevsim oluşundandır.
İmgeleri ile çok sağlam anlatımı ile çok samimi bir şiir. Salep içerek, gece yarısı lapa lapa bir kar yağarken bir kez daha okumalı bu şiiri, tebriklerimi ve sevgilerimi bırakıyorum.
Şiir sanki tepeden tırnağa mevsim geçişleriydi... Her mevsim o geçişler esnasında değişimlere uğrasa da çocuk gözleriniz hep çiçeğe dursun, Hüzünler, kederler hepsi yok olsun dileğiyle... Harikaydı yine. Gönülden tebriğimle. Sevgimle...
Mevsim geçişleri bazen mevsimsiz de olabiliyor. Sevdiğim birinin çok hasta olduğunu öğrendiğim gün yazdım şiiri. Güzel dilekleriniz O'na da değer inşallah.. Çok teşekkür ediyorum güzel yüreğinize sevgilerimle..
Arkadaşım sanırım sistemde bir arıza var resim ve ses ekleyemediğim gibi yorumları da çok zor yazıyorum sayfalar açılmıyor.. teşekkür ederim sevgilerimle..