Sanıyorsun ki
Sen sanıyorsun ki şimdi koca bir kuşun üstünde uçuyorum
Gökyüzünün maviliği tenime işlemiş Aklımdaysa ne bir düşünce, ne bir kaygı... Ellerimde yazdığım her şiir bir elmas gibi Parıldayışı tenimin, rüzgarın önümde eğilişi... Hiç umrumda değil aşağıda kopan kıyamet Ve yine umursamam ölenleri, Ve yine bilmem, benden uzakta olanı biteni Şimdi sen sanıyorsun ki bir kuşa yük olmayı umursamadığımı Gözlerimi güneşe aşık sanıyorsun; Dişlerimi ve ellerimi pamuk kadar hafif, Bir kuş için bile empati kuramadığımı. Ben de haklı olup olmadığını bilmiyorum Bazen düşünmek geliyor içime, Hatta bazen taşıyor bile Öyledir ki uçabilmek sandığından daha çok övgü hakediyor Tüm bunlar aklımı bir dakikalığına meşgul etse de... |