Çok özür dilerim öncelikle Serpil Hanım, atlamışım ben bu şiiri... Oysa güne özel değerlendirilmesiydi onun hakkı!... :(((

MADIMAK acısına çok şık bir göndermeyle başlamış şiir.
Her yılın 2 Temmuz'unda yine ve yeniden Sivas'tan ve küllerinden doğacağına göre 33 can, ZÜMRÜD-Ü ANKA göndermesi çok zekice olmuş gerçekten.

Onalrın acılarıyla hemhal olan her yüreğe ateş düştü... hem de ne ateş!.. Doğal bir afet değildi bu!..
İnsanın insanı yaktığı, yakarken de naralar attığı vehşetin ta kendisiydi!..

Sivas, bu ayıbın altında bırakılmaz. Cumhuriyetin kuruluşundaki çabaları ve kongreleriyle tarihimizde önemli izleri olan şehrimiz, bir avuç yobazın gafletinin altında bırakılmaz.

Güzide şehrimizin aydım kimlikli yüreklerini ve duyralı yürekli şairini içtenlikle kutlarım.

Sevgilerimle Serpil Hanım...