Aslında
Pek farkı yoktur
Ha anneniz gitmiş
Ha babanız gitmiş
14-15 yaşlarında bile olsanız
Üstelik
Daha henüz altısında bir tomurcuktum
Sonuçta
Yaralanmış,
Yalnız bırakılmış,
Çaresiz kalmış,
Dünya üstünüze çökmüş
Ve siz
Bir enkaz altında
Kalmış gibi
Hissediyorsunuz kendinizi
Yada
Tanrı tarafından
Haksızlığa uğratıldığınızı
Düşünüyorsunuz tümden
Ve diyorsunuz ki
Neden ben?
Bir isyan yürekte
Bir başkaldırı
Niçin ben sorusuna
Yanıt arıyorsunuz muhatapsız
Ve tanrın sizi sevmediğini
Bir şekilde cezalandırıldığınızı
Düşünüyorsunuz
Günaha girme kavramını
Bir kenara bırakarak
Sorguluyorsunuz
Araya kimseyi almadan
Soruyorsunuz
Tanrınıza
Ve sonuç olarak
Gidenler gittikten sonra
Kalan sağlar bizimdir hesabı
Kör topal aksak Timur
Yarı aç yarı tok
Kah gülerek kah ağlayarak
Kah suçlayıp birilerini
Kah içinize çekilerek
Yürüyor dünya gemisi
Dönüyor dümeni
Ama nasıl?
En yakınlarınız
birinci derece akrabalarınız için
Kullanılmaya müsait
Bir meta gibi
İkinci sınıf bir hayata
Merhaba diyorsunuz
Sonraki yıllarda
Örselenmiş, aldatılmış
Aptal yerine konulmuş
Yaralanmış
Çaresizliğinden faydalanılmış
Bir birey olarak
Kalıcı, yerli bir
Öfkeyle yoğruluyorsunuz
Yada
Acıma’ merhamet ve
Vicdan duygularınız
Tavan yaparak
Azami bir duygu hamuru içinde
Pişmiş olarak
Kenara itiyorsunuz
Kendinizi
Anneniz sağ ise
Geçim derdine düşerek
Duygularını sertleştirmiş
Gözyaşlarının girdabında
Kaybolmuş
Mutsuz, hep yarım kalmış
Her defasında
Bu yarım kısmını
Vurgulayan
Babanız sağ ise
Yalnızlık korkusu içinde
Sizi unutan
Biraz şaşkın
Biraz uyuşmuş
Mutsuz
Huzursuz
Ve bir kendinize baktığınızda
Mutsuz, huzursuz ve yetersiz
Geleceğe inancı olmayan
Güvensiz
Kayalık taşlık bir arazide
Yetişmiş
Kara bir çalı gibi
Çelimsiz
Yavan bir hayat
Sizi koynuna alır sarmalar