Yol göstermeyen pusula..
Saatin sancılı tik takları
Ve..
Yollarımda uçurum kokan ayak izlerin
Gitmeler hiç bukadar can yakmamıştı

Şiirlerde susar bazen, hemde nasıl susar
Sağır olur kulakların avaz avaz
Avucun kanar, kesilir dudaklarin harf harf
Acın demlenir tırnak uçlarında
Kalemin kırılır satır satır..


Sana kim öğretti acılar insani olgunlaştırır diye; ana rahminde kandırdılar seni!!


Şimdi kurak topraklar bile ağlar hâlime Yetim kalır umudum çırılçıplak
Bedenim buz tutar zemheride şüphesiz
Ve..
Az biraz doğarım yeniden sen olmak için



Günler acımtırak, vakit su gibi şeffaf
İçim cehennem yanığı..
Sen hangi durağın yolcusu oldun böyle!



Takvimleri zamansız yırttılar gözlerimden
Susturdum kirpiklerini usulca içimde
Son kez misafiri oldum avuçlarının
Ve..
Son kez öptüm ölümü alnından

Viran olmuş bir şehir kaldı artık elimde
Sokakları yağmalanmış, gölgesiz
Ve.. hissiz
Şimdi konuşsan ne fayda sussan ne

Bilirim..
kim vurduya gider zamansız aşıklar
Son kez çenesi bağlanır sözcüklerin
Yıkanır aşkın teneşirinde günahları
Ve zamansız gömülür toprağın koynuna

Ben..
Ben..

Bugün öldüm kimseye haber vermeden
Zaten ölüm habersiz buldu beni
Kimseye
Sormadan.