Dayanacak gücün var, korkup sinmek yok sana
Gün ufuktan çağmadan, güneşi doğur bana
Kafa tutup benimle hem de yedi cihana
Gün ufuktan doğmadan, güneşi çağır bana

Emsalsiz gülüş olup kalayım şakağında
Adım hep baki kalsın dilerim akağında
Yüzüm aydınlanırken o kızıl şafağında
Kimsecikler boğmadan, güneşi çağır bana

Masmavi umutlarla sen yağarken bağıma
Dilerim kurulursun o gönül otağıma
Emsalsiz umut olup birden deli çağıma
Gökten hüzün yağmadan, güneşi çağır bana

Bir aldanış olmasın gecelerin sureti
Değildir hiç birisi yokluğun mazereti
Güzel düşlerle dolu solumun cesareti
Can geceye sığmadan, güneşi çağır bana

Bu gece tükenecek sabaha ereceğiz
İnanıyorum elbet gün yüzü göreceğiz
Karanlığı el ele biz yere sereceğiz
Şafak hüzün sağmadan, güneşi çağır bana

İstemem, olmasın hiç vefasızlar yanımda
Zerre leke taşımam şerefimde ,şanımda
Haksızlığa direnmek varken asil kanımda
Kimseye baş eğmeden, güneşi çağır bana

Şimdi dünden sonradır ve de yarından önce
Yüreğim başka titrer mah cemalin görünce
Gökte mavi bir ışık, hüzmesi ince ince
Hiç bir şeye değmeden, güneşi çağır bana

Geceye direndin mi yalnız başına kalıp
Bulutlarda uçtun mu benli düşlere dalıp
Uzaklardan bakma hiç, başını aşka salıp
Asla dizin döğmeden, güneşi çağır bana

Mutluluk vericidir bu çıkışlar bahtıma
Ben de hep sadık kaldım her sözüme, ahdıma
Madem ki çıkan sensin benim gönül tahtıma
O tahttan hiç ağmadan, güneşi çağır bana

Çağır ki arınayım karanlık duygulardan
Dosteli de kurtulsun bil cümle kaygılardan
Yeni bir destan yazsın bitimsiz saygılardan
Üst üste dert yığmadan, güneşi çağır bana